
De chemische waterkwaliteit wordt bepaald door onder meer gewasbeschermingsmiddelen en industriële stoffen. Maar ook door humane en dierlijke geneesmiddelen. Deze vormen een belemmering voor de verbetering van de waterkwaliteit. Binnen de ketenaanpak ‘Medicijnresten uit Water’ worden in de gehele waterketen maatregelen genomen om milieurisico’s van humane-medicijnresten terug te dringen. Zo krijgt het voorschrijven door artsen in ziekenhuizen en het gebruik bij mensen thuis de nodige aandacht. Ook worden de mogelijkheden van verregaande rioolwaterzuivering onderzocht, omdat de meeste geneesmiddelen met onze ontlasting in het riool verdwijnen en uiteindelijk op de zuivering terechtkomen.
Voor diergeneesmiddelen wordt nagedacht over een soortgelijke aanpak. Maar op dit ogenblik bestaat er nog veel onduidelijkheid over de toelating, het gebruik, het voorkomen en de milieurisico’s van deze geneesmiddelen. Zo ontbreekt kennis over de specifieke routes van diergeneesmiddelen naar het milieu en over eventuele effecten op de ecologie. Diergeneesmiddelen komen namelijk via andere routes in water en bodem terecht dan humane geneesmiddelen. Alles overziend ontbreekt het waterbeheerders en andere betrokken partijen dus aan de juiste kennis om op dit gebied passende maatregelen te nemen. Daar wil de Kennisimpuls Waterkwaliteit met dit project verandering in brengen.